Stereoskop kieszonkowy
Do pociągu i do parku
Składany stereoskop kieszonkowy. Pod koniec lat 20. XX wieku w Niemczech zaczęto produkować prosty stereoskop, który można było zabrać ze sobą wszędzie np. do pociągu, czy do znajomych. W wersji złożnej, zamknięta na zatrzask obudowa, była tak płaska, że bez trudu można ją było schować w kieszeni marynarki, czy nawet spodni. Na jednej ściance znajdowały się soczewki i miejsce na nos. Na przeciwległej miejsce na steroskopową kartę. Obie części karty (zdjęcia z przesunięciem) rozdzielał wąski pasek obudowy. Aby osiągnąć pożądany efekt przestrzenności i odpowiednią ostrość, trzeba było manipulować skrzydłami zamocowanymi na zawiasach. Trochę cierpliwości i można było osiągnąć całkiem niezły efekt 3D
Mogło się zdarzyć, że ktoś siadając, zapominał o płaskim steroskopie, który włożył do tylnej kieszeni spodni. Być może to właśnie spotkało ten steroskop. Lekkie wygięcie pokrywy sprawia, że trudno jest go zamknąć na zatrzask. Praktyczny kolor – czarny młotkowy
Karty do tego stereoskopu miały kształt, kóry pozwalał na dołączanie stereoskopowych obrazków jako atrakcyjnego kolekcjonerskiego dodatku do paczek papierosów. Postępowano tak czasem także w przypadku “zwykłych” zdjęć np. gwiazd kina, dołączanych do papierosów lub czekolady).
Wspomienia z wakacji, czyli w tym roku byliśmy w Norwegii, droga ciociu...
Takich kart używano w pokazanym powyżej stereoskopie kieszonkowym.
Te są wyjątkowo interesujące – to zdjęcia stereoskopowe ze znanego norweskiego atelier fotograficznego w Bergen. Jego nazwę, która służyła często do sygnowania fotografii, tworzyły inicjały założyciela Knuda Knudsena – K. K.
