Elijah Xavier Mazo i jego firma
Elijah Xavier Mazo
Twórcą firmy funkcjonującej w Paryżu od 1892 roku pod nazwą E. MAZO (później MAZO i na końcu G. MAZO) był Elijah Xavier Mazo (1862-1936), optyk, fotograf, przedsiębiorca, autor wielu patentów. Firma oprócz latarni magicznych (np. “Olimpia”) i szklanych slajdów, produkowała także akcesoria do urządzeń projekcyjnych, aparaty fotograficzne, z czasem także projektory, czy nawet mikroskopy. Działała początkowo pod adresem Boulevard Magenta pod numerem 8 (w pobliżu Placu Republiki – X Dzielnica). W 1896 roku fabryka i atelier zajęły także sąsiednią działkę pod numerem 10. W 1909 roku Mazo wybudował dla firmy elegancki budynek przy bulwarze Saint-Martin (III dzielnica). Po I wojnie światowej E. MAZO funkcjonowało pod tym właśnie adresem. Największym rywalem E. MAZO była firma Bonne Presse.
Firma E. Mazo wydawała ilustrowane katalogi swoich produktów: latarni magicznych, szklanych slajdów (np. w zestawach tematycznych), aparatów fotograficznych, szklanych klisz – płytek do robienia zdjęć, projektorów, różnych źródeł światła do urządzeń projekcyjnych (od lamp naftowych, gazowych, zestawu do wytwarzania łuku elektrycznego, po żarówkę) i fonografów. Mazo sprzedawał urządzenia producentów, takich jak Pathé i Graphophone. Jednak i na tym polu zabłysnął własną twórczą inwencją. Produkował własne obudowy do fonografów opatrzone pięknym logo. Sprzedawał także wałki (cylindry) do fonografów, również z własnym logo. Nie ma pewności, czy nagrywał je u siebie. Prawdopodobnie otrzymywał gotowe nagrania od Pathé, francuskiego giganta fonograficznego.
Mazo i jego proboszcz - kuźnia patentów
E. Mazo był autorem wielu patentów w dziedzinie techniki projekcyjnej. Większość z nich powstała we współpracy z Auguste Jean-Baptiste Tauleigne, proboszczem w Poligny (około 180 km na południowy wschód od Paryża). Wynikiem ich współpracy, którą nawiązali ok. 1913 roku, był m.in. ulepszony system fotografii barwnej opracowanej przez dr Taube. W nowej wersji proces polegał na usunięciu (wytrawieniu) jodku srebra i pozostawieniu samego transparentnego barwnika dającego kolor (patent US 1,059,917). W efekcie uzyskiwano efektowne choć dość “wściekle” kolorowe fotografie.
W 1921 r. Mazo i Tauleigne opatentowali system optyki projekcyjnej składający się z parabolicznej soczewki kondensacyjnej plano wypukłej o krótkiej ogniskowej, z soczewką plano wypukłą i pojedynczą soczewką achromatyczną. Co ciekawe kilka patentów Tauleigne’a z lat 20-tych XX wieku zostało zgłoszonych wspólnie z synem Elijah Mazo, Gastonem.
Od 1926 roku Gaston Xavier Mazo (1889-1980), stał się właścicielem firmy ojca, która zresztą od dawna funkcjonowała pod nazwą MAZO (bez inicjału imienia ojca). W tym czasie firma działała nie tylko przy bulwarze Saint-Martin, ale i przy ulicy Mesley pod numerem 40bis (III dzielnica). Poza projektorami i akcesoriami fotograficzno – projekcyjnymi w sprzedaży znajdowały się także mikroskopy. Katalog firmy (działającej po śmierci Elijah pod nazwą G. MAZO) z 1938 roku podaje adres salonu firmowego przy bulwarze Saint-Martin 33 pod nazwą. Po II wojnie światowej G. MAZO wygasza działalność. Kończy się epoka rodzinnych, dbających o wysoką jakość, niekorporacyjnych producentów precyzyjnej optyki i mechaniki. Ostatni znany katalog firmy (16 stron) wydano w 1947 roku.
Seria slajdów Mazo - wojna rosyjsko-japońska
Slajdy szklane do latarni magicznej, rozmiar “amerykański”. Seria została wydana ok. 1905 -1906 roku.Producentem zestawu slajdów był Elijah Xavier Mazo (1862-1936).
Prawdopodobne jest, że seria została wydana przez Elijaha Mazo jeszcze przed klęską Rosii pod Cuszimą. Wydaje się być prezentacją osób (władców, dowódców wojskowych), portów, wojsk obu stron (w szczególności okrętów) itp. Najprawdopodobniej seria składała się z 30 slajdów. W kolekcji brakuje nr 2 i 12. Najprawdopodobniej brakujący slajd numer 2 przedstawiał japońskiego dowódcę admirała Togo. Slajd 12 zapewne prezentował jakiś rosyjski okręt (pancernik lub krążownik). Slajd numer 8 jest malarską impresją autorstwa Alberta Sebille.
Z boku każdego slajdu naklejono pasek, z lewej strony w małym prostokątnym polu wydrukowano nazwę firmy “E. Mazo. Paris” oraz numer slajdu np. “No 23”. Po prawej stronie wydrukowano napis – “Serie”. Powyżej znajduje się odręczny napis w języku francuskim czarnym tuszem, zawierający tytuł serii i opis konkretnego zdjęcia np. “Conflict Russo-Japonais. Cavalerie Japonaise”. Po drugiej stronie slajdu jest numer i naklejka firmowa “Mazo Paris”. Dalej wydrukowany tekst informacyjny – “Série de Projections, Editée sous le patronage de la Ligue Maritime Française. Seule reproduction autorisée (Seria do projekcji, opracowana pod patronatem Francuskiej Ligi Morskiej. Kopiowanie tylko autoryzowane).